Op 5 mei herdenken we de bevrijding van Nederland in 1945. Op 15 augustus het einde van de
Japanse bezetting in Nederlands-Indië. Maar wist je dat het grootste leed daar voor veel Indische Nederlanders
nog moest komen tijdens de onafhankelijkheidsstrijd (Bersiap)? Goed om daarbij stil te staan. En ook om te kijken
hoe het met onszelf en de jongere generaties gaat. Want wie weet, woedt het verborgen leed nog
voort in ons en onze (klein)kinderen.
Afkeer van mijn Indische roots
Zelf heb ik als tweede generatie Indische Nederlanders ervaren wat weggestopt trauma met je doet.
Omdat mijn ouders na hun repatriëring in Nederland snel moesten integreren, was er in ons gezin
nauwelijks plek voor emoties. Als hoogsensitief kind voelde ik dagelijks de zwaarte van het diepe leed
wat mijn ouders en grootouders hadden ondergaan. Dit heeft mij opgebroken. Ik wilde vanaf toen niets
met mijn Indische afkomst te maken hebben. Dat deed gewoon te veel pijn. Maar hiermee ontkende ik
mijn bestaansrecht, zowel als vrouw als onderneemster.
Helen van (voor)ouderlijk trauma
Als coach/trainer weet ik dat weggestopt leed doorsijpelt naar jongere generaties. Dit geldt uiteraard
ook voor nakomelingen van de oorlogsslachtoffers in Nederland en andere landen. Het familiesysteem
vraagt om balans. Alles wat wij niet aankijken, wordt systemisch op het bordje gelegd van onze kinderen
en kleinkinderen. Het is daarom belangrijk dat we het (voor)ouderlijk trauma in onszelf helen. Zodat we
niet onze jongere generaties onbewust en ongewild hiermee belasten.
Kleur bekennen
Zelf heb ik de ‘gedwongen’ rust en isolatie tijdens de Coronacrisis eind 2020 gebruikt om mijn pijn
recht in de ogen te kijken. Tijdens een intensief traject heb ik veel energetisch werk verricht. Er kwam
een ondergrondse stortvloed aan karmisch duister boven. Door mijn bereidheid alle oude pijn te doorvoelen,
bevrijdde ik mezelf van mijn Indische afkeer. Ik kon voor ’t eerst kleur bekennen en daarmee mijn bestaansrecht
herstellen. Dit had direct al effect op mijn leven en werk.
Onze (voor)ouders eren
In mijn boek ‘Indische roots, van lijden naar leiden’ beschrijf ik dit proces met een fictief kort verhaal.
Gevolgd door mijn eigen pijnlijke zoektocht naar mijn roots en een tiental interviews met tweede, derde
en vierde generatie Indische, Indonesische en/of Molukse mensen. Je vindt alle info op www.indischeroots.nl.
Laten we onze (voor)ouders eren door hun verhalen in het licht te zetten. Want karmische monsters leven alleen
in het donker. En trauma’s zijn er om geheeld te worden.
Auteur ‘Indische roots, van lijden naar leiden’
