Welke factoren bepaalde jouw carrière?

Na lange tijd heb ik een afspraak met mijn schoolvriendin uit Brabant. We treffen elkaar op een terras bij de St.Jan in Den Bosch. We zijn allebei dit jaar 50 jaar geworden. Dit is toch een mijlpaal, waarbij we terugkijken op onze levens. Dit vieren wij met een lekkere kop cappuccino en heerlijke Bossche bol.

Samen terugkijken

Marieke en ik hebben samen op de MAVO gezeten op de Vicaris v. Alphenlaan in Boxtel. Het was een leuke, gezellige tijd waarin we het spel tussen de jongens en meisjes ontdekten en we voor de eerste keer verliefd werden. Ook bedachten wij allerlei streken, waarmee wij de klas op stelten konden zetten.

Nu we allebei 50 jaar zijn, kunnen we terugkijken op wat we bereikt hebben. Intussen hebben we allebei een gezin met volwassen kinderen. Onze kinderen staan steeds meer op eigen benen. En wij? Wat gaan wij doen? Waar willen wij heen met ons leven, nu de kinderen de deur uit zijn.

Nadat Marieke en ik allebei ons MAVO-diploma hadden gehaald, zijn wij ieder een eigen weg gegaan. Marieke begon als baliemedewerkster bij de Rabobank. Meer dan 25 jaar heeft zij bij deze bank in diverse functies met veel plezier gewerkt. Na diverse reorganisaties werd haar een mooie vertrekregeling aangeboden, waar zij gebruik van heeft gemaakt. Sinds september van dit jaar is op zoek naar een nieuwe baan.

Droom verwezelijken

En ik? Na de MAVO ben ik gestart met de opleiding voor Verpleegkundige. Hiervoor moest ik het ouderlijk huis verlaten. Al jong verhuisde ik naar de stad en moest ik vroeg zelfstandig worden. In de afgelopen 25 jaar heb ik diverse banen en functies gehad. Vaak was ik na een half jaar al weer op de baan uitgekeken. Ik had alleen geen idee hoe dat kwam. Andere vriendinnen om mij heen hadden dat namelijk niet. Ze bleven lang bij dezelfde werkgever werken en waren tevreden, net zoals Marieke.

Terwijl wij koffie drinken, geeft Marieke terloops aan dat zij een nieuwe richting wil inslaan. Ze weet alleen nog niet wat. Ik vraag haar waarom zij een nieuwe richting in wil slaan. Marieke geeft aan dat zij wel met plezier bij de bank had gewerkt, maar dat daar toch niet echt haar hart lag. Ik vraag aan haar waarom zij dan bij de bank was gaan werken. Zij geeft aan dat een baan bij de bank veel zekerheid gaf. Haar ouders vonden dat toen erg belangrijk en daarbij had ze al een jaar verkering met Paul haar eerste man. Daarna kwamen er kinderen en stopte zij tijdelijk met haar baan. Nadat de kinderen weer naar de basisschool ging, kwam er opnieuw een vacature binnen de bank. Zij solliciteerde en werd aangenomen. Deze baan was ook gemakkelijk met de schooltijden van de kinderen te combineren. Later toen haar man Paul overleed, had zij het vaste inkomen hard nodig voor zichzelf en de kinderen. Maar nu de kinderen de deur uit zijn, heeft ze de mogelijkheid om haar eigen droom te verwezelijken.

Droombaan

Ik vraag haar wat ze als jongste meisje heel graag had willen worden. Met andere woorden hoe ziet haar droombaan eruit. Ze geeft aan dat ze al jong meisje stewardess had willen worden. Ze was samen met haar vader naar een informatiemiddag op Schiphol geweest. Een oudere stewardess verzorgde tijdens deze informatiemiddag een presentatie en beantwoordde de vragen van de toekomstige studenten. Aan het einde van de dag, kon je je aanmelden voor de opleiding bij deze stewardess. Marieke wilde zich inschrijven, totdat die stewardess een opmerking maakte over haar figuur. Ze gaf aan dat ik te breed was om stewardess te worden. Mijn figuur voldeed niet aan het profiel, die zij hadden opgesteld. Ik ben toen omgedraaid en teleurgesteld weggelopen. Ik was echt gekwetst. Sindsdien probeerde ik zo onopvallend te zijn, zodat niemand een opmerking over mijn figuur kon maken. Ik ben altijd die medewerker bij de Rabobank geweest, die haar werk goed deed, maar niet opviel. Presentaties houden en of vergaderingen leiden, probeerde ik te vermijden.

Loopbaan

Uit het verhaal van Marieke blijkt maar weer hoe verschillende factoren bepalend kunnen zijn voor je keuze in je loopbaan. De ouders die zekerheid belangrijk vonden, haar vriendje Paul met wie ze al een jaar verkering had en de stewardess, die haar niet geschikt vond voor de stewardessopleiding, omdat zij een maatje meer had.

Deze factoren hebben er allemaal voor gezorgd dat Marieke niet haar hart durfde te volgen. En nu? Nu is ze 50 jaar, haar ouders leven niet meer en haar kinderen zijn naar de stad vertrokken om te studeren. Uiteindelijk blijft ze nu na jaren van zorg alleen achter. Je kunt hierbij afvragen of het voor Marieke wel de goede keuze is geweest om zich zo te conformeren aan haar omgeving.

Eigen keuzes maken

Uiteraard is de tijd erg veranderd en mogen we nu meer onze eigen keuzes maken. Aan de andere kant toont het verhaal van Marieke ook dat er zoveel medewerkers zijn, die hun werk goed doen en niet opvallen in een bedrijf. Zij offeren hun droom op en maken zich ontzichtbaar.

Onderweg is er een scheur ontstaan in hun droom en durven zij er niet meer voor uit te komen. Het is net een bloem, die geknakt wordt in de steel. Zij worden steeds minder zichtbaar, worden steeds onzekerder en uiteindelijk gaan ze op in de massa.

Mooie talenten

Dit is zo jammer! Alle die mooie mensen met hun mooie talenten, die wij niet meer zien, omdat zij bang zijn om hun talenten te tonen. Zowel voor het bedrijf als voor de medewerkers is dit een gemiste kans. De talenten van de medewerkers moeten weer zichtbaar worden en deze talenten moeten gestimuleerd worden om verder te ontwikkelen. Wij willen graag de persoon achter de medewerker leren kennen met al zijn talenten. Dat is pas echte rijkdom.

Wil jij de talenten van je medewerkers meer zichtbaar maken of wil jijzelf meer zichtbaar zijn, mail dan voor een afspraak naar info@xgroovefactory of kijk op mijn website.

Hartelijke Groet,

Marianne